Świadkowie historii
prof. MICHAŁ KLIŚ – rocznik 1945, pochodzący z Łodygowic, wsi leżącej w Kotlinie Żywieckiej, pomiędzy Żywcem a Bielsko-Białą. W roku 1964 ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku-Białej. W latach 1969 - 1974 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki w Katowicach, gdzie obronił dyplom w pracowni plakatu prof. Tadeusza Grabowskiego. Projektowania książki uczył się pod kierunkiem prof. Stanisława Kluski, a malarstwa u prof. Andrzeja S. Kowalskiego.
Swoje życie zawodowe związał z tą właśnie uczelnią, którą w późniejszych latach (1993 – 1999) kierował, najpierw jako dziekan filii w Katowicach, a następnie prorektor ASP w Krakowie ds. Filii. W 2000 roku zostaje profesorem zwyczajnym. Rok 2001 okazał się być przełomowym dla katowickiej Akademii Sztuk Pięknych, gdyż wówczas właśnie – w czym prof. Kliś miał osobisty udział – uczelnia ta uzyskała samodzielność, a prof. Michał Kliś został jej pierwszym rektorem.
Twórczość prof. Michała Klisia to zarówno plakat, malarstwo, scenografia jak i grafika. Tradycja Żywiecczyzny i zakorzenienie w świecie zapamiętanym z dzieciństwa jest trwałym elementem jego prac, często inspirowanych sztuką ludową i folklorem.
JÓZEF HULKA – ur. 1926 w Łękawicy na Żywiecczyźnie, w której spędził całe swoje życie, za wyjątkiem okresu z czasów II wojny światowej, podczas której rodzinę Hulków wysiedlono w nowosądeckie. Pochodzi z góralskiej rodziny chłopskiej, jego rodzicami byli Katarzyna z domu Talik i Wojciech Hulkowie. Talent rzeźbiarski wykazywał już od najmłodszych lat, strugając różne postaci. Po Wojnie rozpoczął pracę zawodową w Fabryce Mebli Giętych. W tym też czasie poznał swoją żonę – Annę, również artystkę. Po wielu latach wspólnie otrzymali nagrodę im Oskara Kolberga. Pobrali się w 1948 roku. Dwa lata później został laureatem I nagrody na wystawie Sztuka Ludowa Żywiecczyzny za obrazy malowane na szkle oraz za rzeźbę. W twórczości artysty odbija się w sposób szczególny pamięć i tożsamość miejsca, z którego pochodzi. Wystarczy wspomnieć, że przepiękny drewniany Kościół z XVI wieku, który spłonął w Łękawicy w 1992 roku, odnaleźć można zarówno na obrazach Pana Józefa, jak i w elementach konstrukcyjnych jego szopek kolędniczych. Twórczość Artysty i jego Żony można podziwiać m.in. w Izbie Regionalnej, którą założyli w 1991 roku, gdzie znajdują się m.in. płaskorzeźby, rzeźby o tematyce sakralnej, obrazy na szkle, figurki z szopek kolędniczych, gwiazdy kolędnicze oraz nagrody i odznaczenia Państwa Józefa i Anny Hulków.
WOJCIECH KŁOSOWSKI - autor lub współautor wielu lokalnych programów rewitalizacji polskich miast pisarz, społecznik, prowadzi warsztaty z zakresu rewitalizacji społecznej miast w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego, praktyk rewitalizacji realizowanej w Łodzi, ekspert samorządowy w dziedzinie m.in. strategii rozwoju. Autor i redaktor licznych publikacji o szerokiej tematyce samorządowej, w tym: "Wyspy Szans. Jak budować strategie rozwoju lokalnego?", "Kierunek Kultura. Promocja regionów poprzez kulturę", "Kierunek Kultura. W stronę żywego uczestnictwa w kulturze", "Kierunek Kultura. Uwaga na podmioty!". Autor książki: „Nauczyciel sztuki”; wykłada zarządzanie kulturą w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk Wykłada zarządzanie kulturą w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk i prowadzi warsztaty z zakresu rewitalizacji społecznej miast w Instytucie Kultury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego. Ekspert rewitalizacji zdegradowanych obszarów miejskich. Jest wykładowcą i trenerem licznych programów szkoleniowych dla samorządów i organizacji pozarządowych.
PAWEŁ SZCZEPANIK - ur. 1947 w Zabłociu, syn Anieli z domu Gowin. W Zabłociu uczęszczał do przedszkola i do Szkoły Podstawowej nr 1 i nr 4. Absolwent Technikum Mechanicznego w Żywcu. Obecnie mieszkaniec Żywca, pracownik zakładów odlewniczych w Węgierskiej Górce. Następnie Nauczyciel i wieloletni dyrektor Szkoły Podstawowej nr 5 w Żywcu, działacz samorządowy, Radny Miejski od 2006 roku, asystent Posła i Senatora RP Wł. Bułki. Od dzieciństwa związany z Zabłociem; jego dom rodzinny znajdował się w sąsiedztwie budynku gminy Zabłocie, przedszkola i Ochotniczej Straży Pożarnej. Pasjonat historii lokalnej – znawca tematyki Żywiecczyzny i Zabłocia, tego dawnego i tego dzisiejszego. Związany z ZHP – tę pasję zaszczepiła mu Matka, aktywna organizatorka życia społecznego jeszcze przed wojną (która od 1932 działała w Kolejowej Drużynie Żeńskiej im. Emilii Plater w Zabłociu). Pasjonat sportu – założyciel AGE-Can Klub Karate w Żywcu, i prezes od 1990 roku – czyli od dnia powstania klubu.
Absolwent AGH i WSP w Krakowie.
WŁADYSŁAW FOKSA ps. „Rodzynek” – ur. 1920, całe zycie związany z Zabłociem, obecnie częścią Żywca położoną na lewym brzegu Soły. Żołnierz AK. W czasie wojny wywieziony na roboty do Niemiec, pracował w Auschwitz jako hydraulik. Aresztowany w 1942 r. przez gestapo, podejrzany o współpracę z AK. Od 1945 r. żołnierz VII Okręgu Śląsko-Cieszyńskiego NSZ pod dowództwem kpt. Henryka Flamego ps. Bartek. W 1946 roku zatrzymany przez UBP PRL, początkowo przetrzymywany w areszcie w Żywcu (budynek przy dzisiejszej ul. Dworcowej 2), następnie, od stycznia 1947 w Krakowie. Tam też, w więzieniu na Montelupich został skazany na 5 lat więzienia. Został zwolniony po roku na mocy obowiązującej amnestii. Od tego czasu żyje i pracuje w Żywcu-Zabłociu, gdzie mieszka do dziś, m.in. w latach 1990-96 prezes Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego.
prof. WIT JAWORSKI - rocznik 1944, pochodzący z Zabłocia (dziś część Żywca) filozof i poeta, syn Zygmunta Jaworskiego, plastyka i grafika, wieloletniego pracownika „Solali”, jego wujem był Wilhelm Brasse. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, prof. nadzw. dr hab. nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki w Instytucie Nauk Społecznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Od 1997 kierownik Zakładu Filozofii AGH, wicedyrektor INS. Wykładał filozofię w IFiS Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Współtwórca grupy literackiej "Teraz". Debiutował wierszami w "Życiu Literackim" w 1967. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Redaktor naczelny "Pisma Literacko-Artystycznego" w latach 1983-90 i kwartalnika "Koniec Wieku" (od 1990). Był redaktorem "Studenta" i "Zdania". Autor wielu rozpraw z historii filozofii. Pasjonat podróży motocyklowych: w roku 1976 odbył podróż do Afganistanu, Pakistanu, Turcji i Iranie. Trzy lata później - podróż po krajach Lewantu. W 1981 – zwiedził w ten sposób Wietnam, a w 1986 - Chiny.
JERZY CHLOPCZYK – rocznik 1943, syn Heleny Chlopczyk z domu Gowin (z placu Gowinów) – urzędniczki w Browarze Arcyksiążęcym, pasjonatki historii lokalnej, autorki opracowań historycznych z zakresu historii lokalnej. Germanista, nauczyciel w żywieckim LO im. M. Kopernika, wykładowca w Akademii Techniczno-Humanistycznej w Żywcu. Podobnie jak Matka, przewodnik PTTK. Urodzony w Zabłociu, wychowany w rodzinie polsko-austriackiej, spadkobierca przedwojennego środowiska inteligenckiego z Zabłocia, z wieloetniczną i wieloreligijną Galicją w tle.
JÓZEF ZYZAK – rocznik 1921, Zabłocanin – jak sam o sobie mówi. Pierwsze lata życia i czas okupacji spędził w domu swojej Babki w Zabłociu właśnie, ulokowanym na placu Sanetrów. Później zamieszkał z Rodziną po drugiej stronie rzeki, w domu z młynem, gdzie mieszka do dziś. Świadek historii, spadkobierca tradycji rodzin, tworzących krajobraz Zabłocia, Żywca i Żywiecczyzny. Z fotograficzną wręcz dokładnością relacjonuje wspomnienia, zarówno swoje jak i zasłyszane od starszych przedstawicieli swojej Rodziny.
MAŁGORZATA OLECHOWSKA-PAWEŁEK – rocznik 1951, rodowita Zabłocanka, wnuczka Anieli Sanetry, ostatniej właścicielki cegielni w Zabłociu. Uczęszczała do SP 1 w Żywcu-Zabłociu, i LO im. M. Kopernika – również w Żywcu. Przedstawicielka lokalnego środowiska biznesowego, zaangażowana w problemy społeczności, w której rodzinnie ulokowana jest od pokoleń.
WIESŁAW BIEL – ur. 1960, nauczyciel, działacz sportowy. Obecnie właściciel ośrodka „Tenis Park Żywiec 1918” – kompleksu kortów tenisowych, których powstanie i funkcjonowanie łączy się integralnie z historią Zabłocia i Fabryki Papieru Solali – a tym samym rodziną Serogów.