Pamięć i tożsamość mieszkańców Żywiecczyzny.

Projekt realizujemy, świadomi odpowiedzialności, związanej z opieką nad budynkiem w Żywcu-Zabłociu, ul. Dworcowa 2. Mieściły się w nim kolejno: galicyjskie sklepy żydowskie, Gestapo, Urząd Bezpieczeństwa Publicznego PRL, Milicja i Biblioteka Miejska. Zadanie dedykujemy w całości Mieszkańcom Żywiecczyzny i Ich losom w czasach trudnych, pamięci historycznej i tożsamości - dokumentując wspomnienia i biografie. Stworzymy w ten sposób Archiwum i Muzeum, umożliwiając dostęp do materiałów poświęconych historii lokalnej, historii miejsc i ludzi których los połączył z Żywiecczyzną, Żywcem i Zabłociem.

Źródło finansowania

• Narodowe Centrum Kultury

Wysokość dotacji

• 62000,00

Termin realizacji

• 1/06/2017 - 20/11/2017

Koordynator projektu

• Anna Barabasz
• anna@beskidy.org.pl

JÓZEF HULKA – ur. 1926 w Łękawicy na Żywiecczyźnie, w której spędził całe swoje życie, za wyjątkiem okresu z czasów II wojny światowej, podczas której rodzinę Hulków wysiedlono w nowosądeckie. Pochodzi z góralskiej rodziny chłopskiej, jego rodzicami byli Katarzyna z domu Talik i Wojciech Hulkowie. Talent rzeźbiarski wykazywał już od najmłodszych lat, strugając różne postaci. Po Wojnie rozpoczął pracę zawodową w Fabryce Mebli Giętych. W tym też czasie poznał swoją żonę – Annę, również artystkę. Po wielu latach wspólnie otrzymali nagrodę im Oskara Kolberga. Pobrali się w 1948 roku. Dwa lata później został laureatem I nagrody na wystawie Sztuka Ludowa Żywiecczyzny za obrazy malowane na szkle oraz za rzeźbę. W twórczości artysty odbija się w sposób szczególny pamięć i tożsamość miejsca, z którego pochodzi. Wystarczy wspomnieć, że przepiękny drewniany Kościół z XVI wieku, który spłonął w Łękawicy w 1992 roku, odnaleźć można zarówno na obrazach Pana Józefa, jak i w elementach konstrukcyjnych jego szopek kolędniczych. Twórczość Artysty i jego Żony można podziwiać m.in. w Izbie Regionalnej, którą założyli w 1991 roku, gdzie znajdują się m.in. płaskorzeźby, rzeźby o tematyce sakralnej, obrazy na szkle, figurki z szopek kolędniczych, gwiazdy kolędnicze oraz nagrody i odznaczenia Państwa Józefa i Anny Hulków.

WIESŁAW BIEL – ur. 1960, nauczyciel, działacz sportowy. Obecnie właściciel ośrodka „Tenis Park Żywiec 1918” – kompleksu kortów tenisowych, których powstanie i funkcjonowanie łączy się integralnie z historią Zabłocia i Fabryki Papieru Solali – a tym samym rodziną Serogów.

prof. MICHAŁ KLIŚ – rocznik 1945, pochodzący z Łodygowic, wsi leżącej w Kotlinie Żywieckiej, pomiędzy Żywcem a Bielsko-Białą. W roku 1964 ukończył  Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Bielsku-Białej. W latach 1969 - 1974 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Grafiki w Katowicach, gdzie obronił dyplom w pracowni plakatu prof. Tadeusza Grabowskiego. Projektowania książki uczył się pod kierunkiem prof. Stanisława Kluski, a malarstwa u prof. Andrzeja S. Kowalskiego.

Swoje życie zawodowe związał z tą właśnie uczelnią, którą w późniejszych latach (1993 – 1999) kierował, najpierw jako dziekan filii w Katowicach, a następnie prorektor ASP w Krakowie ds. Filii. W 2000 roku zostaje profesorem zwyczajnym. Rok 2001 okazał się być przełomowym dla katowickiej Akademii Sztuk Pięknych, gdyż wówczas właśnie – w czym prof. Kliś miał osobisty udział – uczelnia ta uzyskała samodzielność, a prof. Michał Kliś został jej pierwszym rektorem. Twórczość prof. Michała Klisia to zarówno plakat, malarstwo, scenografia jak i grafika. Tradycja Żywiecczyzny i zakorzenienie w świecie zapamiętanym z dzieciństwa jest trwałym elementem jego prac, często inspirowanych sztuką ludową i folklorem.

WŁADYSŁAW FOKSA  ps. „Rodzynek” – ur. 1920, całe zycie związany z Zabłociem, obecnie częścią Żywca położoną na lewym brzegu Soły. Żołnierz AK. W czasie wojny wywieziony na roboty do Niemiec, pracował w Auschwitz jako hydraulik. Aresztowany w 1942 r. przez gestapo, podejrzany o współpracę z AK. Od 1945 r. żołnierz VII Okręgu Śląsko-Cieszyńskiego NSZ pod dowództwem kpt. Henryka Flamego ps. Bartek. W 1946 roku zatrzymany przez UBP PRL, początkowo przetrzymywany w areszcie w Żywcu (budynek przy dzisiejszej ul. Dworcowej 2), następnie, od stycznia 1947 w Krakowie. Tam też, w więzieniu na Montelupich został skazany na 5 lat więzienia. Został zwolniony po roku na mocy obowiązującej amnestii. Od tego czasu żyje i pracuje w Żywcu-Zabłociu, gdzie mieszka do dziś, m.in. w latach 1990-96 prezes Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego.

PAWEŁ SZCZEPANIK  - ur. 1947 w Zabłociu, syn Anieli z domu Gowin. W Zabłociu uczęszczał do przedszkola i do Szkoły Podstawowej nr 1 i nr 4. Absolwent Technikum Mechanicznego w Żywcu. Obecnie mieszkaniec Żywca, pracownik zakładów odlewniczych w Węgierskiej Górce. Następnie Nauczyciel i wieloletni dyrektor Szkoły Podstawowej nr 5 w Żywcu, działacz samorządowy, Radny Miejski od 2006 roku, asystent Posła i Senatora RP Wł. Bułki. Od dzieciństwa związany z Zabłociem; jego dom rodzinny znajdował się w sąsiedztwie budynku gminy Zabłocie, przedszkola i Ochotniczej Straży Pożarnej. Pasjonat historii lokalnej – znawca tematyki Żywiecczyzny i Zabłocia, tego dawnego i tego dzisiejszego. Związany z ZHP – tę pasję zaszczepiła mu Matka, aktywna organizatorka życia społecznego jeszcze przed wojną (która od 1932 działała w Kolejowej Drużynie Żeńskiej im. Emilii Plater w Zabłociu). Pasjonat sportu – założyciel AGE-Can Klub Karate w Żywcu, i prezes od 1990 roku – czyli od dnia powstania klubu. Absolwent AGH i WSP w Krakowie.

Prof. WIT JAWORSKI - rocznik 1944, pochodzący z Zabłocia (dziś część Żywca) filozof i poeta, syn Zygmunta Jaworskiego, plastyka i grafika, wieloletniego pracownika „Solali”, jego wujem był Wilhelm Brasse. Absolwent filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, prof. nadzw. dr hab. nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki w Instytucie Nauk Społecznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Od 1997 kierownik Zakładu Filozofii AGH, wicedyrektor INS. Wykładał filozofię w IFiS Uniwersytetu Pedagoigicznego w Krakowie. Współtwórca grupy literackiej "Teraz". Debiutował wierszami w "Życiu Literackim" w 1967. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego. Redaktor naczelny "Pisma Literacko-Artystycznego" w latach 1983-90 i kwartalnika "Koniec Wieku" (od 1990). Był redaktorem "Studenta" i "Zdania". Autor wielu rozpraw z historii filozofii. Pasjonat podróży motocyklowych: w roku 1976 odbył podróż do Afganistanu, Pakistanu, Turcji i Iranie. Trzy lata później - podróż po krajach Lewantu. W 1981 – zwiedził w ten sposób Wietnam, a w 1986 - Chiny.